W półmroku kawiarnianych stoliczków i przyćmionych lampek przeniesiemy się w atmosferę lat 20 i 30-tych XX wieku. W takt muzyki dadzą ponieść się pasjonaci tańczący argentyńskie tango od wielu lat oraz Ci, którzy dopiero rozsmakowują się w mocnym rytmie, klimacie elegancji, zmysłowości oraz w niewerbalnych kodach czytelnych tylko dla wtajemniczonych…

Całość poprowadzi Dyplomowany Nauczyciel Królewskiego Towarzystwa Nauczycieli Tańca Wielkiej Brytanii (ISTD), Michał Zdun.

Wieczór uświetni koncert zespołu TAKLAMAKAN! Będzie zatem okazja do potańczenia przy muzyce na żywo.

Trio Taklamakan – wybierają to, co najciekawsze z tanga, czardasza, muzyki bałkańskiej czy klezmerskiej. Łączą różne nurty. Improwizują. Spoiwem jest jednak klasyka. Każdy z członków zespołu ukończył Akademię Muzyczną i przy pomocy swojego klasycznego wykształcenia i klasycznego instrumentu idzie przez życie. W muzyce Tria Taklamakan dużo jest wirtuozerii, emocji, pasji i serca. Jest to muzyka wolna od ograniczeń. Muzyka, w której wszystko można! Można zagubić się na pustyni wolnej od codzienności, pozbawionej kalendarzy, terminów, obowiązków i „muszę jeszcze…”. Zespół tworzą:

Jan Romanowski – skrzypce

Gra, uczy grać, odkrywa niepoznane w polskiej muzyce skrzypcowej. Współpracując z Goranem Bregovićem, Teatrem Ósmego Dnia czy Hanną Banaszak poznał niejeden zakątek świata i niejedną publiczność. Podróżuje zresztą dalej między kaprysami Duranowskiego a skrzypcami barokowymi, nagrywaniem i koncertowaniem – zawsze z tą samą, techniczną wirtuozerią.

Andrzej Trzeciak – wiolonczela

Muzyk i animator kultury. Wygląda na to, że lubi smakować nowe: od Polski po Wenezuelę, od Filharmonii Poznańskiej po nagrania z zespołami rockowymi, od scen koncertowych i teatralnych po radio i telewizję. Współzałożyciel Kwartetu Jorgi. W Trio lubi oderwać się od strun i poprowadzić publiczność przez około muzyczną opowieść.

Michał Karasiewicz – fortepian

Kształcił się na Akademii Muzycznej, tam też kształci kolejne pokolenia muzyków. Ceniony przez wybitnych solistów kameralista, który szczególnie upodobał sobie muzykę wokalną i skrzypcową. Jego improwizacyjna wirtuozeria jest uzasadnionym powodem kolejnych zaproszeń do realizacji projektów artystycznych wszelakich, w tym także nagrań studyjnych.